Back in Africa!
Door: Adrie
Blijf op de hoogte en volg Adrie
23 Februari 2014 | Tanzania, Moshi
Hallo allemaal!
Vanuit een zonnig Moshi hier mijn eerste uptdate. We hebben er inmiddels al een week in het ziekenhuis opzitten en we vermaken ons prima.
Afgelopen woensdag kwamen we om 22.00 uur aan in Sar es Salaam. Een muur van warme lucht kwam op ons af. Goed zwetend hebben we in de rij gewacht op ons visum. Het hotel waar we de eerste twee nachten sliepen was geweldig! Aan de zee en kamers met airco en een regendouche. We zijn als een blok in slaap gevallen. De volgende dag moesten we bustickets halen voor onze reis naar Moshi. Een aardige taxichauffeur heeft ons geholpen om het goede kantoortje te vinden op het grote chaotische busstation. Hij bood ook aan om ons de volgende dag ons om 5 uur weer op te halen en ons weer bij de bus af te zetten. Helaas de volgende ochtend geen buschauffeur te bekennen.. Na wat heen en weer gebel door de bewaker bij het hotel kwamen we nog net voor 6en bij het busstation en vertrokken we zowaar al om kwart over 6. Een lange warme stoffige fit van 9 uur bracht ons eindelijk in moshi. Onderweg heel wat verongelukte vrachtwagens en bussen gezien, maar gelukkig zelf zonder kleerscheuren, enigszins beetje stijf, aangekomen. Na een relaxed weekendje Moshi, gingen we zondagochtend in de bus richting Usangi. Het regende gedurende de hele rit, dus echt genieten van het mooie berglandschap konden we helaas niet.
Na 3 uur hobbelen over de bergweggetjes kwamen we aan in Usangi. Een levendig dorpje gelegen tussen 10 heuvels volgens onze reisgids, waar we direct begroet werden door verscheidene mensen. Bertha, de vrouw bij wie we gaan logeren haalde ons op bij de halte. We liepen het ziekenhuisterrein over naar haar huis toe. Het is voor Afrikaanse begrippen een prima huis, een redelijk grote woonkamer, drie slaapkamers, waar wij samen een delen, een hurktoilet en een op het oog lijkende normale douche. Helaas is er geen stromend water, dus douchen we ons met emmertjes wat over ons hoofd. Na onze eerste Tanziaanse maaltijd met veel groente en fruit was het tijd om te gaan slapen en de volgende dag richting ziekenhuis te gaan!
Elke dag begint om kwart voor acht de morningreport. Afhankelijk van de engelstalige vaardigheden en duidelijkheid van praten krijgen we de ene keer wat meer mee dan de andere keer wat er die nacht gebeurd is in het ziekenhuis. Al snel wordt er daarna ook overgegaan in Swahili waarna we de draad sowieso kwijt zijn, maar we werden hartelijk welkom geheten.
Na dr morningreport wordt eerst het hele ziekenhuis gespot en zitten alle artsen en verpleegkundigen een uur, of soms langer, gezellig te kletsen of te ontbijten. De eerste twee dagen hebben we meegelopen op dr maternityward, waar we direct een bevallig konden meekijken. De volgende konden we zelf wel doen volgens de midwife, maar daar hebben we maar even vriendelijk voor bedankt. De volgende dag stonden er drie sectio's (keizersnedes op het programma, yes! Om half 11, toen al het 'voorbereiden' klaar was, kwam de eerste vrouw binnen met niet vorderende indaling. Toen de artsen eenmaal steriel stonden, bedacht ze dat ze het kind er toch zelf uit wilde persen en na enkele minuten was het kind er zomaar toch op de normale wijze. De olgende vrouw kreeg wel echt een sectio. Ze kreeg een lekker coctailtjevan de assistent in haar infuus van drie medicijnen waarna de OK begon. Geen intubatie en niks. Zo nu en dan bloeddruk meten en kijken of ze nog ademt zijn de enige manieren van monitoring. De artsen werkten verder heel netjes en schoon, en na een uur was alles weer netjes gesloten en werd bed, patient en vloer goed gesopt. Antiotica werd aangehangen en patient werd weer teruggelegd op de afdeling. Om 13.00 uur zat elke dag onze werkdag er weer op. De volgende dagen hebben we meegekeken op de OPD, outpatient departement, wat eigenlikk vergelijkbaaf is met wat de huisarts doet in Nederland. Meerdere gevallen van hoofdpijn, buikpijn en hoesten kwamen voorbij, maar ook hepatitis en hiv patiënten hebben we gezien. Sophie kreeg van een psychiatrische patiënt al een huwelijksaanzoek voor 5 koeien en drie auto's ;) De vrijdags hebben we visite meegelopen met een arts op de vrouwenafdeling waarna onze eerste week er al weer op zat! Op naar Moshi! We hadden er erg veel zin in om weer een beetje in de levendigheid rond te lopen en een terrasje te kunnen pakken. Lekker gechilled bij het zwembad, kilimanjaro bier gedronken en geshopt op de markt. Heerlijk, aangezien er in Usangi heel erg weinig gebeurt en de dagen wel erg langzaam voorbij gaan.
Zometeen gaan we weer terug richting Usangi. Voor alweer onze tweede week.
Groetjes vanuit een zonnig Tanzania!
Badaaye!
Vanuit een zonnig Moshi hier mijn eerste uptdate. We hebben er inmiddels al een week in het ziekenhuis opzitten en we vermaken ons prima.
Afgelopen woensdag kwamen we om 22.00 uur aan in Sar es Salaam. Een muur van warme lucht kwam op ons af. Goed zwetend hebben we in de rij gewacht op ons visum. Het hotel waar we de eerste twee nachten sliepen was geweldig! Aan de zee en kamers met airco en een regendouche. We zijn als een blok in slaap gevallen. De volgende dag moesten we bustickets halen voor onze reis naar Moshi. Een aardige taxichauffeur heeft ons geholpen om het goede kantoortje te vinden op het grote chaotische busstation. Hij bood ook aan om ons de volgende dag ons om 5 uur weer op te halen en ons weer bij de bus af te zetten. Helaas de volgende ochtend geen buschauffeur te bekennen.. Na wat heen en weer gebel door de bewaker bij het hotel kwamen we nog net voor 6en bij het busstation en vertrokken we zowaar al om kwart over 6. Een lange warme stoffige fit van 9 uur bracht ons eindelijk in moshi. Onderweg heel wat verongelukte vrachtwagens en bussen gezien, maar gelukkig zelf zonder kleerscheuren, enigszins beetje stijf, aangekomen. Na een relaxed weekendje Moshi, gingen we zondagochtend in de bus richting Usangi. Het regende gedurende de hele rit, dus echt genieten van het mooie berglandschap konden we helaas niet.
Na 3 uur hobbelen over de bergweggetjes kwamen we aan in Usangi. Een levendig dorpje gelegen tussen 10 heuvels volgens onze reisgids, waar we direct begroet werden door verscheidene mensen. Bertha, de vrouw bij wie we gaan logeren haalde ons op bij de halte. We liepen het ziekenhuisterrein over naar haar huis toe. Het is voor Afrikaanse begrippen een prima huis, een redelijk grote woonkamer, drie slaapkamers, waar wij samen een delen, een hurktoilet en een op het oog lijkende normale douche. Helaas is er geen stromend water, dus douchen we ons met emmertjes wat over ons hoofd. Na onze eerste Tanziaanse maaltijd met veel groente en fruit was het tijd om te gaan slapen en de volgende dag richting ziekenhuis te gaan!
Elke dag begint om kwart voor acht de morningreport. Afhankelijk van de engelstalige vaardigheden en duidelijkheid van praten krijgen we de ene keer wat meer mee dan de andere keer wat er die nacht gebeurd is in het ziekenhuis. Al snel wordt er daarna ook overgegaan in Swahili waarna we de draad sowieso kwijt zijn, maar we werden hartelijk welkom geheten.
Na dr morningreport wordt eerst het hele ziekenhuis gespot en zitten alle artsen en verpleegkundigen een uur, of soms langer, gezellig te kletsen of te ontbijten. De eerste twee dagen hebben we meegelopen op dr maternityward, waar we direct een bevallig konden meekijken. De volgende konden we zelf wel doen volgens de midwife, maar daar hebben we maar even vriendelijk voor bedankt. De volgende dag stonden er drie sectio's (keizersnedes op het programma, yes! Om half 11, toen al het 'voorbereiden' klaar was, kwam de eerste vrouw binnen met niet vorderende indaling. Toen de artsen eenmaal steriel stonden, bedacht ze dat ze het kind er toch zelf uit wilde persen en na enkele minuten was het kind er zomaar toch op de normale wijze. De olgende vrouw kreeg wel echt een sectio. Ze kreeg een lekker coctailtjevan de assistent in haar infuus van drie medicijnen waarna de OK begon. Geen intubatie en niks. Zo nu en dan bloeddruk meten en kijken of ze nog ademt zijn de enige manieren van monitoring. De artsen werkten verder heel netjes en schoon, en na een uur was alles weer netjes gesloten en werd bed, patient en vloer goed gesopt. Antiotica werd aangehangen en patient werd weer teruggelegd op de afdeling. Om 13.00 uur zat elke dag onze werkdag er weer op. De volgende dagen hebben we meegekeken op de OPD, outpatient departement, wat eigenlikk vergelijkbaaf is met wat de huisarts doet in Nederland. Meerdere gevallen van hoofdpijn, buikpijn en hoesten kwamen voorbij, maar ook hepatitis en hiv patiënten hebben we gezien. Sophie kreeg van een psychiatrische patiënt al een huwelijksaanzoek voor 5 koeien en drie auto's ;) De vrijdags hebben we visite meegelopen met een arts op de vrouwenafdeling waarna onze eerste week er al weer op zat! Op naar Moshi! We hadden er erg veel zin in om weer een beetje in de levendigheid rond te lopen en een terrasje te kunnen pakken. Lekker gechilled bij het zwembad, kilimanjaro bier gedronken en geshopt op de markt. Heerlijk, aangezien er in Usangi heel erg weinig gebeurt en de dagen wel erg langzaam voorbij gaan.
Zometeen gaan we weer terug richting Usangi. Voor alweer onze tweede week.
Groetjes vanuit een zonnig Tanzania!
Badaaye!
-
23 Februari 2014 - 09:08
Maaike:
Hee Adrie! Wat fijn dat jullie het zo naar je zin hebben. Klinkt heerlijk vertrouwd, de bucket showers, lange stoffige busritten en de eeuwige huwelijksaanzoeken.. ;-) Geniet ervan! Groetjes aan Sophie! X -
23 Februari 2014 - 11:12
Anne Linde:
Ahh vet leuk meiden!!! Klinkt als een prachtig land!
En de tijd vliegt uiteindelijk vast voorbij!
Genie ervan!!!! Kuss AL -
23 Februari 2014 - 11:24
Eline:
Hoi meid! Leuk verhaal! Klinkt top allemaal, volgens mij vermaken jullie je prima haha! Succes weer deze week! Xx -
23 Februari 2014 - 11:57
Anne:
Hé, Adrie. Mooi verhaal. Leuk om te lezen. Kunnen we het ons ook allemaal een beetje voorstellen. Succes daar. Groetjes, Anne. -
24 Februari 2014 - 21:16
Els:
Hoi adrie. leuk te lezen dat jullie het naar de zin hebben. Manier van werken zal idd wel ff wennen zijn. veel plezier. liefs Els -
25 Februari 2014 - 07:28
Maaike Heeres:
Hoi Adrie, wat een leuk verslag. Nu ik het lees zijn er wel dingen van herkenning. Ik wens je een hele uitdagende tijd toe, maak er wat van. Gr. Gerrit en Maaike. -
26 Februari 2014 - 17:51
Jh:
N -
06 Maart 2014 - 19:15
Adrie Heeres:
Adrie bedankt voor de kaart
Mooi dat jullie het naar de zin hebben
Ik wens je nog een hele goede tijd
Je hebt een mooi verslag geschreven er komtvast wel meer
Groeten en een knuffel van Beppe
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
