Noord-Ghana!
Door: Adrie
Blijf op de hoogte en volg Adrie
30 Oktober 2011 | Ghana, Accra
Na twee weken reizen door Burkina Faso, zijn we nu weer terug in Ghana! Wel weer fijn om terug te zijn in het land waar je je dan toch wel thuis gaat voelen, waar mensen gewoon Engels praten en waar iedereen heel behulpzaam is!
Onze laatste dagen in Burkina Faso zijn we naar het zuiden van het land afgereisd. Hier hebben we met twee, jawel, Franstalige gidsen, op een brommer door de omgeving getourd. Rond Banfora, de grootste stad hier, zijn heel veel rijstvelden en heb je een aantal bergketens en watervallen waar we heen zijn geweest. Echt leuk om op een brommer door het landschap te reizen maar ook behoorlijk stoffig haha! Toch ook wel blij dat we na 2 dagen de hoogtepunten hadden gezien aangezien de gidsen ons toch iets te aardig vonden…
De volgende dag weer vertrokken naar Ghana! Een lange reisdag waarvan het laatste stuk in een onwijs langzaam rijdende trotro was tussen zo’n 1000 kg rijst, maar ach, we waren blij weer terug te zijn. In Paga, een plaatsje net over de grens hebben we geslapen. De volgende dag zijn we hier naar de crocodile pound gegaan. De mensen geloven dat de krokodillen die hierin leven heilig zijn omdat de krokodillen nog nooit iemand wat aan hebben gedaan. Toch waren wij best wel bang haha! Het is de bedoeling dat je hier een kip koopt en dan naar de oever van de vijver gaat. Door het piepen van de kip komt er een krokodil uit het water een gaat muisstil liggen. Nadat de gids ons nogmaals gerustgesteld te hebben, konden we met de krokodil op de foto. Toen dat allemaal klaar was werd de kip naar hem toegegooid en in een paar seconden was er van de kip niks meer te zien! Bij elkaar duurde het nog geen 15 minuten. Echt bizar om te zien, maar als je er toch bent, moet je het gezien hebben haha!
Nadat we verder waren gereisd naar Bolgatanga hebben we hier de volgende dag weer een tour door de omgeving gedaan op een brommer. De gids heeft ons hele leuke dorpjes gezien waar potten werden gebakken en beschilderd, canvasdoeken werden geschilderd en nog veel meer. Toch altijd wel leuk om in die kleine dorpjes te kijken! Daarna nog naar de Tongo Hills gereden. Hier hebben we een kijkje genomen in het dorpje Zenzug, waar de chief van het dorp 17 vrouwen heeft en met al zijn vrouwen en kinderen (geen idee hoeveel dat wel niet zijn) in een grote compound woont. De mensen in de dorpen hier hebben een heel traditioneel geloof. Zo hebben ze in de bergen allemaal shrines, offerplaatsen. Je mocht ze alleen bezoeken als je topless ging. Volgens onze gids echt geweldig om te doen, maar wij hebben het toch maar gelaten.
Daarna weer een lange reisdag, want we gingen naar Mole National Park! Eerst een stuk met de trotro gereisd en daarna zouden we verder met een bus vanuit Tamale. Om 12 uur hadden wij ons netjes gemeld op het station zoals op het kaartje stond, maar van de bus zelf was geen spoor te bekennen. Die kwam pas na 3en. Het is hier heel normaal dat de bussen zo laat komen, maar je geduld wordt wel op de proef gesteld zeg! De reis naar Mole NP was volgens de reisgids een van de meest memorabele tijdens je verblijf in Ghana. Nou dat hebben we geweten! De reis gaat namelijk over een verschrikkelijk slechte weg met gigantische gaten en bulten, en dat 170 km lang. Het leek nog redelijk voorspoedig te gaan, totdat het donker werd. De bus had namelijk geen licht! Na een tijdje stapvoets te hebben gereden kwamen er een paar mannen in de bus met zaklampen aan. Ze hingen uit het raam om zo voor de bus uit te schijnen. Zo konden we toch nog een beetje vooruitkomen. Maar toen er een auto van de andere kant kwam en de bus uit moest wijken, kwam deze vast te zitten aan de zijkant van de weg en raakte hij bijna te kantelen. Paniek! Iedereen schreeuwen en snel er uit. Stonden we dan, midden in de rimboe bij een bus die vast zit. Gelukkig zat er ook ranger in de bus van Mole, die een van zijn collega’s had gebeld. Hij werd opgehaald en gelukkig konden wij, samen met nog een Zweeds stel en een Russische jongen, met hen mee rijden. Uiteindelijk dus toch nog aangekomen. Het was ons het reisje wel!
De volgende dag vroeg op loopsafari gegaan. Eerst gingen we langs de village, waar al het personeel en familie van het National Park wonen. Hier woonde namelijk ook een groep bavianen. Van veraf hoorde je ze al! Op de huizen, in de bomen en zelfs in de huizen waren ze! We konden erg dichtbij ze komen, omdat de ranger een geweer bij zich droeg. Anders waren we al lang aangevallen werd ons verteld. Ze zijn namelijk altijd op zoek naar eten. Eenmaal verder gelopen hebben we veel verschillende soorten antilopen, vogels en andere dieren gezien. Uiteindelijk kwamen we op het allerlaatste moment toch ook nog olifanten tegen! Struiken werden uit de grond getrokken en bomen omgeknakt. Ze waren namelijk aan het eten haha! Vanaf 20 meter afstand hebben we ze kunnen bewonderen, echt fantastisch!
De rest van de dag hebben genoten van het mooie weer en gezwommen in het aanwezige zwembad. Wel oppassen dat de bavianen het eten en drinken niet stelen, maar voor de rest een super plek! De volgende dag vroeg werden we gewekt, want om 4 uur zou de enige bus van de dag weer vertrekken naar Tamale. Maar na een uur wachten was er nog geen bus. Nadat we na hadden gevraagd was deze weggegaan zonder ons, terwijl we een plekje hadden gereserveerd! Alweer geen vlekkeloze reis dus. Gelukkig waren er een paar mensen die zo aardig waren om ons bij het dichstbijzijnde trotro station te brengen. In een onwijs oude trotro, die veel te hard reed en volgens mij door alle kuilen reed, kwamen we uiteindelijk, hetzij gebroken aan in Tamale. Het Zweeds-Ghanese stel dat we hadden ontmoet hadden ons uitgenodigd bij hen thuis en hier hebben we heerlijk kunnen uitrusten en eten. Echt zulke gastvrije mensen! Nadat we later die dag een hotel hebben gezocht hebben we nog lekker even rondgelopen in Tamale.
Nu ik deze blog schrijf, zitten we alweer 8 uur in de bus, richting Accra! De dingen die we wilden zien in het noorden hebben we kunnen afvinken en nu gaan we genieten aan de kust. Onze laatste weekjes voordat onze ouders komen moeten we natuurlijk ons kleurtje nog wel even bijwerken! De komende weken zullen dan waarschijnlijk ook wat minder hectisch qua reizen zijn, maar lekker relaxen! Heb er helemaal zin in!
Dikke tut, Adrie
Onze laatste dagen in Burkina Faso zijn we naar het zuiden van het land afgereisd. Hier hebben we met twee, jawel, Franstalige gidsen, op een brommer door de omgeving getourd. Rond Banfora, de grootste stad hier, zijn heel veel rijstvelden en heb je een aantal bergketens en watervallen waar we heen zijn geweest. Echt leuk om op een brommer door het landschap te reizen maar ook behoorlijk stoffig haha! Toch ook wel blij dat we na 2 dagen de hoogtepunten hadden gezien aangezien de gidsen ons toch iets te aardig vonden…
De volgende dag weer vertrokken naar Ghana! Een lange reisdag waarvan het laatste stuk in een onwijs langzaam rijdende trotro was tussen zo’n 1000 kg rijst, maar ach, we waren blij weer terug te zijn. In Paga, een plaatsje net over de grens hebben we geslapen. De volgende dag zijn we hier naar de crocodile pound gegaan. De mensen geloven dat de krokodillen die hierin leven heilig zijn omdat de krokodillen nog nooit iemand wat aan hebben gedaan. Toch waren wij best wel bang haha! Het is de bedoeling dat je hier een kip koopt en dan naar de oever van de vijver gaat. Door het piepen van de kip komt er een krokodil uit het water een gaat muisstil liggen. Nadat de gids ons nogmaals gerustgesteld te hebben, konden we met de krokodil op de foto. Toen dat allemaal klaar was werd de kip naar hem toegegooid en in een paar seconden was er van de kip niks meer te zien! Bij elkaar duurde het nog geen 15 minuten. Echt bizar om te zien, maar als je er toch bent, moet je het gezien hebben haha!
Nadat we verder waren gereisd naar Bolgatanga hebben we hier de volgende dag weer een tour door de omgeving gedaan op een brommer. De gids heeft ons hele leuke dorpjes gezien waar potten werden gebakken en beschilderd, canvasdoeken werden geschilderd en nog veel meer. Toch altijd wel leuk om in die kleine dorpjes te kijken! Daarna nog naar de Tongo Hills gereden. Hier hebben we een kijkje genomen in het dorpje Zenzug, waar de chief van het dorp 17 vrouwen heeft en met al zijn vrouwen en kinderen (geen idee hoeveel dat wel niet zijn) in een grote compound woont. De mensen in de dorpen hier hebben een heel traditioneel geloof. Zo hebben ze in de bergen allemaal shrines, offerplaatsen. Je mocht ze alleen bezoeken als je topless ging. Volgens onze gids echt geweldig om te doen, maar wij hebben het toch maar gelaten.
Daarna weer een lange reisdag, want we gingen naar Mole National Park! Eerst een stuk met de trotro gereisd en daarna zouden we verder met een bus vanuit Tamale. Om 12 uur hadden wij ons netjes gemeld op het station zoals op het kaartje stond, maar van de bus zelf was geen spoor te bekennen. Die kwam pas na 3en. Het is hier heel normaal dat de bussen zo laat komen, maar je geduld wordt wel op de proef gesteld zeg! De reis naar Mole NP was volgens de reisgids een van de meest memorabele tijdens je verblijf in Ghana. Nou dat hebben we geweten! De reis gaat namelijk over een verschrikkelijk slechte weg met gigantische gaten en bulten, en dat 170 km lang. Het leek nog redelijk voorspoedig te gaan, totdat het donker werd. De bus had namelijk geen licht! Na een tijdje stapvoets te hebben gereden kwamen er een paar mannen in de bus met zaklampen aan. Ze hingen uit het raam om zo voor de bus uit te schijnen. Zo konden we toch nog een beetje vooruitkomen. Maar toen er een auto van de andere kant kwam en de bus uit moest wijken, kwam deze vast te zitten aan de zijkant van de weg en raakte hij bijna te kantelen. Paniek! Iedereen schreeuwen en snel er uit. Stonden we dan, midden in de rimboe bij een bus die vast zit. Gelukkig zat er ook ranger in de bus van Mole, die een van zijn collega’s had gebeld. Hij werd opgehaald en gelukkig konden wij, samen met nog een Zweeds stel en een Russische jongen, met hen mee rijden. Uiteindelijk dus toch nog aangekomen. Het was ons het reisje wel!
De volgende dag vroeg op loopsafari gegaan. Eerst gingen we langs de village, waar al het personeel en familie van het National Park wonen. Hier woonde namelijk ook een groep bavianen. Van veraf hoorde je ze al! Op de huizen, in de bomen en zelfs in de huizen waren ze! We konden erg dichtbij ze komen, omdat de ranger een geweer bij zich droeg. Anders waren we al lang aangevallen werd ons verteld. Ze zijn namelijk altijd op zoek naar eten. Eenmaal verder gelopen hebben we veel verschillende soorten antilopen, vogels en andere dieren gezien. Uiteindelijk kwamen we op het allerlaatste moment toch ook nog olifanten tegen! Struiken werden uit de grond getrokken en bomen omgeknakt. Ze waren namelijk aan het eten haha! Vanaf 20 meter afstand hebben we ze kunnen bewonderen, echt fantastisch!
De rest van de dag hebben genoten van het mooie weer en gezwommen in het aanwezige zwembad. Wel oppassen dat de bavianen het eten en drinken niet stelen, maar voor de rest een super plek! De volgende dag vroeg werden we gewekt, want om 4 uur zou de enige bus van de dag weer vertrekken naar Tamale. Maar na een uur wachten was er nog geen bus. Nadat we na hadden gevraagd was deze weggegaan zonder ons, terwijl we een plekje hadden gereserveerd! Alweer geen vlekkeloze reis dus. Gelukkig waren er een paar mensen die zo aardig waren om ons bij het dichstbijzijnde trotro station te brengen. In een onwijs oude trotro, die veel te hard reed en volgens mij door alle kuilen reed, kwamen we uiteindelijk, hetzij gebroken aan in Tamale. Het Zweeds-Ghanese stel dat we hadden ontmoet hadden ons uitgenodigd bij hen thuis en hier hebben we heerlijk kunnen uitrusten en eten. Echt zulke gastvrije mensen! Nadat we later die dag een hotel hebben gezocht hebben we nog lekker even rondgelopen in Tamale.
Nu ik deze blog schrijf, zitten we alweer 8 uur in de bus, richting Accra! De dingen die we wilden zien in het noorden hebben we kunnen afvinken en nu gaan we genieten aan de kust. Onze laatste weekjes voordat onze ouders komen moeten we natuurlijk ons kleurtje nog wel even bijwerken! De komende weken zullen dan waarschijnlijk ook wat minder hectisch qua reizen zijn, maar lekker relaxen! Heb er helemaal zin in!
Dikke tut, Adrie
-
30 Oktober 2011 - 17:10
Leonie:
Heee lieve adrie,
Klinkt weer super goed je verhaal! Op het vervoer na dan.. Haha, daar ben je als nederlander niet aan gewend ;) Geniet er nog lekker van daar! De tijd vliegt voorbij of niet? Lekker nog even relaxen (en bruin worden, niet te he?;)) en dan alvast heel veel plezier met je moeder!!
Liefs Leo! -
30 Oktober 2011 - 20:18
Akke Visser:
Nou, nou wat een avonturen maken jullie mee.
Ik hoop dat je veel foto's heb gemaakt van de potten. Daar ben ik er benieuwd naar!!!
Geniet maar van het bijkleuren:-)
Groet,
Akke
-
30 Oktober 2011 - 21:35
Eline:
Hee chick!
Jeetje wat een avonturen beleef je daar zeg.. Haha! Vallen die bussen in Groningen toch wel mee! ;) Zo te lezen hebben jullie erg veel gezien en gedaan, superleuk! Over minder dan een maandje ben je alweer terug, wat gaat dat toch snel!! Was druk met tentamens, maar ga je deze week echt ff mailen!! Dussss tot mails, en heel veel plezier alvast met je moeder!
Xxxxxxxxxxxxxxxxx -
30 Oktober 2011 - 22:18
Anne L:
he meid! klinkt weer chill! dan heb ik toch maar mazzel met de bussen hier! ik heb morgen weer een lange busreis! altijd weer afwachten of alle aansluitingen lukken of niet... maar chill dat je vooral nog gaat relaxen en bruinen, dat heb ik deze laatste week ook vooral gedaan :D geniet er enorm van en wat super cool dat je moeder langs komt!!!! dikke kus -
31 Oktober 2011 - 12:16
Marianne:
Hè Buuf, Wat weer een geweldige verhaal weer..!!!Martijn en Erik vinden het ook super leuk als ik weer een verhaal voorlees. En wat gaat de tijd ook snel zeg!! nog zo`n vier weken dan ben je hier alweer. De zenuwen beginnen bij je mem ook al te komen....maar ze heeft er ontzettend veel zin in!! Dikke tût van us. -
04 November 2011 - 14:16
Sara:
Wat leuk om weer je verhaal te lezen! Haha weer veel meegemaakt zie ik! ik zou zo pissig kunnen worden op al die bussen die te vroeg/laat vertrekken.
En ik had je foto's met de krokodillen al gezien, echt stoer dat je dat durft!
Heel veel plezier de komende weekjes, en straks met je moeder!
liefs -
14 November 2011 - 16:08
Mem :
He Famke, Ik hoop dat je inmiddels een lekker kleurtje hebt gekregen. Ik heb mijn tas ingepakt en ik ben ingecheckt en klaar voor de reis. Ik heb er zin, tot morgen
Dikke tut Mem -
15 November 2011 - 18:13
Irma:
Hee Adrie!
Super leuk al die verhalen!
Ik volg je al de hele tijd maar had geloof ik nog niet eens gereageerd..
Echt leuk dat jullie ook veel konden leren op de compound en natuurlijk nog lekker veel tijd hadden om te reizen!
Ik geloof dat je moeder inmiddels bijna aankomt, veel plezier samen nog!
Tot gauw, liefs Irma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
