Week 2!
Door: Adrie
Blijf op de hoogte en volg Adrie
31 Augustus 2011 | Ghana, Kumasi
Er is alweer een week verstreken. Maaike en ik raken steeds meer gewend aan het leven hier. Elke ochtend rennen kleine kinderen achter de auto aan als we naar het ziekenhuis gaan, en op de terugweg precies het zelfde. Iedereen die je tegenkomt groet je, ze willen je naam weten en waar je heen gaat. Mensen hier in Ghana gebruiken vaak hun Twi naam. De naam die je hebt, hangt af van de dag dat je geboren bent. Als mensen, en vooral kinderen vragen hoe ik heet, zeg ik dus nu: Equia, omdat ik op een woensdag geboren ben. Mijn Nederlandse naam vinden ze hier erg lastig om uit te spreken.
We komen nu langzaamaan in een vast ritme. Als we op de General side in de kliniek zijn, helpen we mee in de dressing room. Hier ’s ochtends elke dag mensen bij wie er verband verwisseld worden. Van kinderen die grote brandwonden op hun hoofd hebben door een auto-ongeluk, diabetische voeten, tot aan kleine wondjes aan toe. Na een paar patiënten te hebben gedaan, werd gezegd dat we harder moesten schrobben op de wonden. Wij waren veel te zachtaardig zeiden ze. De wond is pas goed schoon als het kind hard begint te schreeuwen. Dit is toch wel even wennen. Nadat iedereen opnieuw is verbonden, zitten we bij het consultvoeren, bij Constance. Ze laat ons steeds meer dingen zelf doen. Zo stellen wij onze vragen voor de patiënt in het Engels, en vertaalt zij het. Van de veel voorkomende klachten weten we inmiddels welke medicijnen worden voorgeschreven. We worden dan soms ook goed overhoord! Ook kregen we een boek van haar mee over Malaria, zodat we ons er goed in konden verdiepen. Elke keer als er weer een patiënt positief getest was op Malaria, werd ons gevraagd de medicatie te noemen. Bij Mid-wife Pat is het precies het zelfde. Bij haar mogen we de gangbare medicatie zelf opschrijven en hebben we al vaste taken gekregen. Elke nieuwe patiënt die bij haar op het spreekuur komt, wordt getest op HIV en Syfillis. Dit mogen wij dan doen. Ook het lichamelijk onderzoek bij de zwangere vrouwen doen wij eerst, waarna ze ons soms controleert, maar soms ook alleen toevertrouwt.
Vrijdag was ik alleen naar de kliniek gegaan. Maaike kreeg ’s ochtends koorts en besloot thuis te blijven. Veel mensen kwamen op me af: Hey Equia! Where is your sister?? Ook toen ik stond te wachten op de auto in Kokobeng, kwamen er meer mensen dan ooit op me af. Drie huwelijksaanzoeken in een halfuurtje tijd, het begint zelfs al iets te wennen! Het spreekuur werd druk bezocht. Vrijdag is dan ook verreweg de drukste dag van de week op de Maternity Ward. Rond 12.00 kwam er een vrouw binnen met weeën. Na haar te hebben onderzocht, bleek ze al 6 cm ontsluiting te hebben. Yes! Dacht ik, eindelijk! Maar wel erg jammer dat Maaike net vandaag ziek is. Het meisje was pas 20, en was erg dun. Als dat maar goed gaat! De bevalling zelf ging erg snel. Wel vond ik het erg om te zien dat ze het meisje sloegen als ze begon te huilen en constant tegen haar schreeuwden. Het zal er wel allemaal bij horen, maar ik vind ’t maar niks.
Zaterdag kwamen Yao, Marlieke + kids en Marlieke’s moeder en zus langs. We hebben drumles gehad. Ik had gedacht dat ik wel een klein beetje ritmegevoel had, maar dat viel toch echt vies tegen! Onze leraar ging net iets te snel met zijn drumkunsten, waardoor we na 2 uur nog niet echt konden zeggen dat we nou goede drummers waren geworden. Het zal er vast aan liggen omdat we blank zijn.. ’s Avonds heerlijk gebarbecued met z’n allen. Voor de verandering eens een keer veel vlees eten, want normaal krijgen we dat niet zo veel. Ook lekker gegeten van groenten en fruit van de compound!
Zondag regende het.. bijna de hele dag. Toen het een beetje droog was, heeft Marlieke ons de waterbron van Kokobeng laten zien. Deze bron is voor de mensen heilig, en er wordt dan ook vaak iets geofferd. Als er een gezond kindje of lammetje is geboren gaan de mensen vanuit hun woning met linten helemaal tot aan het altaar bij de bron lopen. Hier offeren ze dan maïs, of drank (schnaps) of iets anders waardevols. Echt een mooie plek is het! Toen het aan het eind van de middag droog was, zijn we naar Kokobeng gegaan. Marlieke heeft ons laten zien waar de winkeltjes zijn en waar een aantal mensen van de staff van de compound wonen. Daarna hebben we nog lekker even een drankje gedaan. ’s Avonds hebben we lekker van Yao’s pasta carbonara (met heel veel knoflook) kunnen genieten. Het weekend vloog voorbij.
Dinsdag was het niet erg druk op de maternity ward. We zijn daarom maar wat eerder vertrokken en naar Kumasi gegaan. We hebben even wat foto’s gemaakt van de stad en zijn naar Central Market gelopen. Hier hebben we een leuk stofje gekocht. Binnenkort laten we er in Kokobeng een broek van maken.
Komend weekend gaan we naar het noorden, naar Nkoranza. Het schijnt daar erg leuk te zijn, dus ik ben benieuwd! Het lukt me niet om foto’s te uploaden bij deze blog, dus kijk op facebook voor de foto’s!
Dikke tut, Adrie
We komen nu langzaamaan in een vast ritme. Als we op de General side in de kliniek zijn, helpen we mee in de dressing room. Hier ’s ochtends elke dag mensen bij wie er verband verwisseld worden. Van kinderen die grote brandwonden op hun hoofd hebben door een auto-ongeluk, diabetische voeten, tot aan kleine wondjes aan toe. Na een paar patiënten te hebben gedaan, werd gezegd dat we harder moesten schrobben op de wonden. Wij waren veel te zachtaardig zeiden ze. De wond is pas goed schoon als het kind hard begint te schreeuwen. Dit is toch wel even wennen. Nadat iedereen opnieuw is verbonden, zitten we bij het consultvoeren, bij Constance. Ze laat ons steeds meer dingen zelf doen. Zo stellen wij onze vragen voor de patiënt in het Engels, en vertaalt zij het. Van de veel voorkomende klachten weten we inmiddels welke medicijnen worden voorgeschreven. We worden dan soms ook goed overhoord! Ook kregen we een boek van haar mee over Malaria, zodat we ons er goed in konden verdiepen. Elke keer als er weer een patiënt positief getest was op Malaria, werd ons gevraagd de medicatie te noemen. Bij Mid-wife Pat is het precies het zelfde. Bij haar mogen we de gangbare medicatie zelf opschrijven en hebben we al vaste taken gekregen. Elke nieuwe patiënt die bij haar op het spreekuur komt, wordt getest op HIV en Syfillis. Dit mogen wij dan doen. Ook het lichamelijk onderzoek bij de zwangere vrouwen doen wij eerst, waarna ze ons soms controleert, maar soms ook alleen toevertrouwt.
Vrijdag was ik alleen naar de kliniek gegaan. Maaike kreeg ’s ochtends koorts en besloot thuis te blijven. Veel mensen kwamen op me af: Hey Equia! Where is your sister?? Ook toen ik stond te wachten op de auto in Kokobeng, kwamen er meer mensen dan ooit op me af. Drie huwelijksaanzoeken in een halfuurtje tijd, het begint zelfs al iets te wennen! Het spreekuur werd druk bezocht. Vrijdag is dan ook verreweg de drukste dag van de week op de Maternity Ward. Rond 12.00 kwam er een vrouw binnen met weeën. Na haar te hebben onderzocht, bleek ze al 6 cm ontsluiting te hebben. Yes! Dacht ik, eindelijk! Maar wel erg jammer dat Maaike net vandaag ziek is. Het meisje was pas 20, en was erg dun. Als dat maar goed gaat! De bevalling zelf ging erg snel. Wel vond ik het erg om te zien dat ze het meisje sloegen als ze begon te huilen en constant tegen haar schreeuwden. Het zal er wel allemaal bij horen, maar ik vind ’t maar niks.
Zaterdag kwamen Yao, Marlieke + kids en Marlieke’s moeder en zus langs. We hebben drumles gehad. Ik had gedacht dat ik wel een klein beetje ritmegevoel had, maar dat viel toch echt vies tegen! Onze leraar ging net iets te snel met zijn drumkunsten, waardoor we na 2 uur nog niet echt konden zeggen dat we nou goede drummers waren geworden. Het zal er vast aan liggen omdat we blank zijn.. ’s Avonds heerlijk gebarbecued met z’n allen. Voor de verandering eens een keer veel vlees eten, want normaal krijgen we dat niet zo veel. Ook lekker gegeten van groenten en fruit van de compound!
Zondag regende het.. bijna de hele dag. Toen het een beetje droog was, heeft Marlieke ons de waterbron van Kokobeng laten zien. Deze bron is voor de mensen heilig, en er wordt dan ook vaak iets geofferd. Als er een gezond kindje of lammetje is geboren gaan de mensen vanuit hun woning met linten helemaal tot aan het altaar bij de bron lopen. Hier offeren ze dan maïs, of drank (schnaps) of iets anders waardevols. Echt een mooie plek is het! Toen het aan het eind van de middag droog was, zijn we naar Kokobeng gegaan. Marlieke heeft ons laten zien waar de winkeltjes zijn en waar een aantal mensen van de staff van de compound wonen. Daarna hebben we nog lekker even een drankje gedaan. ’s Avonds hebben we lekker van Yao’s pasta carbonara (met heel veel knoflook) kunnen genieten. Het weekend vloog voorbij.
Dinsdag was het niet erg druk op de maternity ward. We zijn daarom maar wat eerder vertrokken en naar Kumasi gegaan. We hebben even wat foto’s gemaakt van de stad en zijn naar Central Market gelopen. Hier hebben we een leuk stofje gekocht. Binnenkort laten we er in Kokobeng een broek van maken.
Komend weekend gaan we naar het noorden, naar Nkoranza. Het schijnt daar erg leuk te zijn, dus ik ben benieuwd! Het lukt me niet om foto’s te uploaden bij deze blog, dus kijk op facebook voor de foto’s!
Dikke tut, Adrie
-
31 Augustus 2011 - 15:07
Esmee:
Superleuk weer om te lezen, ben benieuwd naar je nieuwe broek ;).
Veel plezier en geniet ervan!
Liefs -
31 Augustus 2011 - 15:25
Marrit:
Je komt zelfs straks terug met een nieuwe naam, Equia, klinkt wel mooi! ;) Lijkt me frustrerend dat er in het ziekenhuis zoveel gebeurt wat je zelf anders zou doen wat betreft het omgaan met de patiënt... Maar ook erg interessant dat je zoveel wordt toevertrouwd! Ben nu al benieuwd naar het volgende verhaal. Veel plezier! xx -
31 Augustus 2011 - 18:22
Aleida:
Hoi Adrie, ik heb net beide verslagen gelezen, heel leuk. Ik kan me er veel bij voorstellen, het lijkt veel op het leven op Zanzibar. Hier alles goed. Heb net met je mem gebeld, omdat ze jarig is, gezellig even.
In oktober ga ik kijken hoe mooi hun huis wordt.
Nou meid, ik wens je een hele fijne tijd. Liefs, Aleida. -
01 September 2011 - 10:55
Elske:
Hee Adrie!
Super leuk om je verhalen te lezen! Je beleeft ontzettend veel daar! Leuk dat jullie ook steeds meer verantwoordelijkheid krijgen. Lijkt me idd heel raar om te zien hoe sommige dingen daar worden geregeld!
Ben benieuwd naar de volgende verhalen! Succes met alles!
groetjes -
02 September 2011 - 11:23
Harmen:
Hee topper!
Klinkt allemaal goed! Heel Ghana is straks ziekte-vrij als jij zo doorgaat hoor ik wel!
Dit is natuurlijk een prachtige ervaring, ook lijkt het me wel een fijn gevoel geven om te merken dat mensen vertrouwen hebben in jou kundigheid!
Zijn het erg vermoeiende dagen of is het goed vol te houden?
Ben btw ook geslaagd en al aan het werk:-P
Ik wens je veel succes meid, en hoop gauw weer een nieuw verhaal te mogen lezen! Voorzichtig!
x Harmen -
04 September 2011 - 12:56
Maaike.:
Hoi Adrie,
Leuk om je verhaal te lezen erg intressant en een heel andere wereld. Maar vast leuk om daar een tijdje te wonen en te werken en nieuwe kennis op te doen. In Workum alles goed en ik ik wil je weer veel succes toewensen en ik blijf op de hoogte door je verslagen te lezen. Leafs Maaike. -
05 September 2011 - 12:04
Geja:
Leuk om je verhalen te lezen, het is voor jullie een hele onderneming om te internetten, hopelijk hou je het vol. ik lees net je verhaal van de bevalling, ben dan toch wel blij dat ik hier zwanger mag rondlopen.
Succes met de aankomende bevallingen! ps, wij hebben een datum gepland dus je hoort het wel van je ma als de kleine er is!
Groetjes Floris en Geja -
06 September 2011 - 16:47
Sara:
hey Equia!
haha dat wordt je nieuwe bijnaam;), wel een mooi gebruik vindt ik dat!echt leuk om je verhalen te lezen! en wat leuk om te lezen dat je al zoveel zelf mag doen, je leert hier heel veel van denk ik. geniet ervan. en ben benieuwd hoe Nkoranza was:).
tot horens!
xxxxxxx -
07 September 2011 - 20:21
Marianne:
Hè Buuf, Leuk om je verhalen te lezen en je foto`s op facebook te bekijken....ben nu alweer benieuwd naar je volgende verhaal!! Met ons gaat ook alles goed, Martijn heeft het super naar zijn zin op de nieuwe school. en Erik mag donderdag proefzwemmen en als dat goed gaat zaterdag afzwemmen. Doeiii dikke tût
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
